Wat een onrust en wat een chaos in mijn hoofd. Ik kan er geen wijs uit worden. Helemaal van het padje af, bedenk ik dat ik maar gauw van mijn man af moet. Direct daarna vind ik dat een onzinnig idee. We zijn inmiddels zeven jaar bij elkaar en we hebben het heus niet slecht. Het lijkt niet iets dat je zomaar weg kunt gooien. Bovendien wil ik onze drie lieve kinderen niet met een gebroken gezin opzadelen. Het lijkt me voor hen uitermate pijnlijk en zij zijn de laatsten die last van mijn relatieperikelen moeten hebben.
Bovendien werd ik ooit waanzinnig verliefd op manlief en 3 jaar geleden was ik nog zo dol op hem dat ik met hem trouwde. Weliswaar om ervoor te zorgen dat alles voor de kinderen goed geregeld zou zijn. Het was absoluut geen romantisch huwelijk en om de oneindige liefde. We hadden toen namelijk bedacht dat je eigenlijk niet kunt beloven dat je voor altijd van iemand zult houden en bij iemand wilt blijven. Je weet immers nooit wat er allemaal kan gebeuren.
Ik ben me er van bewust dat mijn relatiecrisis nagenoeg niets met deze verliefdheid of met deze aantrekkelijke derde te maken heeft. Het is slechts een katalysator. Ik ben al langer ontevreden over de ontbrekende aantrekkingskracht, de rolverdeling, zijn bijdrage aan het huishouden en verzorgen en opvoeden van de kinderen en mijn gebrek aan tijd en ruimte voor mijn eigen ontplooiing. Natuurlijk ben ik niet de onschuld zelve in deze relatie. Ik heb zelf niets gedaan om de dingen die me dwars zitten te veranderen en ik heb onze relatie zelf zo laten groeien. De verliefdheid voelt een beetje als een excuus om na te mogen denken over het verlaten van mijn man. Nu kan ik er immers niet meer omheen dat het niet helemaal goed zit met ons.
Allerlei gedachtes vliegen door mijn hoofd. Ik loop helemaal vast en kan geen kant meer op. Ik moet hier hoe dan ook iets mee. Ik kan gewoon niet anders. Graag wil ik met iemand over mijn problemen praten, maar ik vind dat ik eerst manlief op de hoogte moet brengen. Het voelt niet goed om eerst zussen en vriendinnen in te lichten, terwijl hij zich nog van geen kwaad bewust is. Vanavond nog kom ik de kast uit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten