Het ligt niet alleen aan mijn kerel dat ik me niet meer sexy voel. Na het krijgen van de derde (nu anderhalf jaar oud) is toch wel duidelijk dat strakke buik en borsten nu echt tot het verleden behoren. Bovendien heb ik nog steeds behoorlijk last van bekkeninstabiliteit. Bijna elke ochtend word ik wakker met pijn in mijn rug en mijn kont. Soms zak ik door mijn linkerbilspier heen, waardoor ik bijna omval. Daar komt bij dat ik nog regelmatig last heb van het het litteken van de keizersnee. En ik ben ook al een paar jaar geen twintiger meer. Als ik in de spiegel kijk zie ik meer dingen waar ik niet tevreden over ben dan dingen waar ik trots op ben. En wat lijk ik soms verschrikkelijk veel op mijn moeder :(. Mijn zussen en vriendinnen vinden dat ik niet mag klagen. Ik ben immers hartstikke slank (1.79 m en 65 kg) en mooi.
Vanaf vandaag ga ik extra mijn best doen om er mooi uit te zien. Er zal geen dag meer voorbijgaan, waarop ik zonder make-up over straat ga. Ik wil er constant als een chica bij lopen. Mooie (lees enorm strakke en sexy) jurkjes, fabulous underwear, mooie schoenen aan, nageltjes gelakt, lekker luchtje op en haren netjes de goede kant op geföhnd. Ik koop meteen drie nieuwe mascara's, die allemaal beloven dat ze mijn wimpers 3 keer voller, langer en gekrulder maken. Ik ben benieuwd of er iets van waar is. Straks eerst maar eens oefenen met het aanbrengen van eyeliner (zucht), want daar ben ik nooit echt goed in geweest.
Als ik er weer als een sexy stoeipoes bij loop, komt het met de voorspelbaarheid en saaie boel in de relatie misschien ooit wel weer goed. Het zal mijn vent vast niet ontgaan als ik me ineens weer op ga tutten. Hoewel, ik heb regelmatig het idee dat hij totaal niet ziet wat ik aan heb en of ik er mijn best voor heb gedaan. Dat maakt eigenlijk ook niets uit; ik doe het vooral om mezelf beter te voelen.
Dus let op: als je morgen een seksbom voorbij ziet lopen; dat ben ik!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten