Het topje van de ijsberg

Poeh hé, dat was even lastig, want hoe vertel je je partner dat je verliefd op iemand anders bent? En hoe vertel je dat je je gezin als een blok aan je been ervaart? Hoe goed je je best ook doet, de klap komt natuurlijk keihard aan. Dus eerst sudder je alle gedachten een paar dagen in je hersenpan. En als je denkt dat ze gaar zijn, giet je ze af en dien je ze op. Alleen wat is het beste voorgerecht, het hoofdgerecht en wat kan je als dessert gebruiken?


Ik ben begonnen met het feit dat ik me niet vrij voel om te doen en te laten wat ik wil. Dat ik de verantwoordelijkheid als last ervaar. Dat ik wenste vrijgezel te zijn en geen rekening met andere mensen hoef te houden. -Ja, je moet altijd rekening met andere mensen houden, maar er zijn wel verschillende gradaties.-  Vanaf dat punt kwam de onvermijdelijke vraag van mijn man of ik nog verliefd op hem was. Mijn antwoord daarop was ontkennend. Ik biechtte op dat het grote gevoel al een tijd weg was. Zoals de Dijk het zo mooi verwoordt:


het gevoel is weg 
het gevoel is weg
het grote grote gevoel is weg
het is jouw schuld niet en net zomin de mijne
het is de manier waarop de dingen gaan
het is wat de tijd kan doen met twee mensen
het was goed - maar nu mankeert er toch wat aan (hier de volledige songtekst).


Daarna gingen we over op de verliefdheid op iemand anders. Een keer eerder heb ik dat gehad, daarvan was hij al op de hoogte. Gelukkig ging dat snel over toen ik de man in kwestie een paar keer gesproken had. Hij bleek totaal mijn type niet te zijn. Met deze verliefdheid ligt dat een tikkeltje anders, want de man in kwestie heb ik niet lang genoeg gesproken om erachter te komen dat hij alleen maar aantrekkelijk is en echt niet leuk. En zoals het er nu uitziet, zal ik hem ook niet meer te spreken krijgen. Ondanks het feit dat mijn man helemaal niet blij was met de verliefdheid, was hij blij met de eerlijkheid en nam hij het vrij sportief op. Wel wilde hij nog even weten of er ook iets gebeurd was. En daar werd ik nijdig van. Ik heb in een eerdere relatie ooit eens op moeten biechten dat ik iets met iemand anders had uitgespookt en dat was zo naar, dat wil ik nooit weer op mijn geweten hebben.    


Het nagerecht werd de verdieping over de onvrede met onze relatie; dat ik het idee had dat ik er alleen voorsta met het huishouden en de kindjes, dat ik niet bevestigd word in mijn vrouw zijn en dat ik me zelden sexy en interessant voel. Hij antwoordde dat hij mij nog steeds geweldig vindt, dat hij bij mij wil zijn, dat hij nog steeds verliefd is en dat hij aan onze relatie werken wil. Dat is in ieder geval goed om te horen, maar het maakt ook dat ik me extra schuldig voel, omdat ik slechts het topje van de ijsberg heb laten zien.