De vraag naar volgers voor een workshop kwam als geroepen. Snel reageerde ik op de oproep en gelukkig was er nog plaats. Het aftellen begon.
Op de bewuste avond kwam ik enigszins gespannen de dansstudio in. Het was al behoorlijk druk en ik zag een hoop onbekende gezichten. Ik keek wat om mij heen en ineens was hij daar. Een flits van herkenning, een harteklop die overslaat, een kort vurig verlangen naar meer, maar even zo snel weer vergeten.
De workshop begon en ik had eigenlijk geen idee meer hoe hij eruit zag. De eerste danspartner, met een biertje te veel op, miste de muzikaliteit en fijngevoeligheid om goed te kunnen dansen. De tweede danspartner had zo'n dikke buik dat hij tijdens het dansen tegen me aan botste. Ik was ontzettend blij dat we nog een laatste wissel kregen. Toen ik me naar rechts draaide keek ik, aangenaam verrast, in de ogen van C.
Omdat ik een heel eigenwijze volger ben, waarschuwde ik hem. Hij wist mij echter goed op mijn gemak te stellen en de control freak in mij verdween naar de achtergrond. Al bij het staan merkte ik dat hij geen leek op het gebied van dansen was. Wat is het heerlijk om met een man te dansen die bijna een kop boven je uitsteekt als je je mooiste dansschoentjes aan hebt. En wat is het fantastisch om te voelen dat een man niet twijfelt, maar gewoon gaat en doet. Wat is het goed om geleid te worden en zelf even niet te hoeven denken.
Woorden hebben we haast niet gewisseld, maar aan de taal die onze lichamen spraken, denk ik nog bijna dagelijks.
Na twee nummers werd de close embrace geoefend. Ik voelde me als Cinderella met haar prins. Mijn borst tegen de zijne en zijn benen naast de mijne. Mijn hart maakte een sprongetje en mijn buik kriebelde. O, kon het maar eeuwig zo zijn.
Jammer genoeg vloog de tijd voorbij. De klok sloeg twaalf en alsof er niets gebeurd was scheidden onze wegen zich. Hij dronk met zijn vrienden een lekker biertje en ik voegde me, met enige tegenzin bij de vrouwen. De betovering was nog niet verbroken en ik besloot mijn tangoschoenen nog niet uit te doen en om C. te vragen nog een rondje met mij te dansen. Hij weigerde dat niet en wederom danste ik stralend met mijn prins de tango.
We praatten kort na en toen hij nog wat ging drinken, kondigde ik aan naar huis te gaan. (Mijn lieve echtgenoot zat immers op me te wachten.) Enigszins verbaasd liet hij me gaan. Ik trok de deur achter me dicht en hoopte dat hij me achterna zou komen. Dat gebeurde niet en ik stapte op mijn fiets en reed met roze blosjes zingend naar huis. Wat een avond, wat een ontmoeting!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten